امید

 از قدیم گفتن انسان با امید زنده اس

اصلا می دونی ما چند نوع امید داریم؟

یکی که امید جان خودمونه ! همون پسره همسایه روبه روییه ... چه بَرو رویی هم داره.ماشالله ... اصلا کل کوچه یه امید می گن صد تا امید از دهنشون میریزه ... (بی حیا ، اول امید خدا بعد دوم امید درو همسایه )

یه امید دیگه هم داریم که بهش می گن امیدواهی ... هی الکی الکی به طرف امیدوار میشی آخرشم میذاره میره تو می مونی و یه عالم خاطره

یه امید دیگه هم داریم ... امید به این زندگی نکبتی :) اینکه داری می بینی روز به روز همه چیز سیاه تر میشه و داری بیشتر تو عمق بدبختی و فلاکت غرق میشی باز صبح ها با یه لبخند ژکوند بیخیال دنیا دستاتو از دو طرف باز می کنی و یه کِشو قوصی به اون هیکل پر از عیب و نقصت میدی

این میشه یکی از مزخرف ترین امیدهای موجود مثل دایناسور هایی که با چشم خودشون فرود اومدن یه شهاب سنگ به محل زندگیشونو می بینن و فقط گردن می کشن و اون برگ های تلخو با نشون دادن دندوناشون می خورن !

یه امید دیگه هم داریم که اگه این امیدو پلنگ صورتی داشت ببر بنگال میشد !

در انتها هم آرزو می کنم امیدهاتون مثل هیچکدوم از این امید هایی که ذکر شده نباشه :)